Wiele razy słyszałam zdanie: “mam problem z agresją u mojego psa.” Otóż to nie do końca tak, ponieważ… problem ma przede wszystkim pies, a agresja jest właśnie jego konsekwencją. Rolą opiekuna jest więc pomóc swojemu czworonogowi w rozwiązaniu tego problemu.

Agresja u psa zawsze ma przyczynę

Agresywne zachowania psów można podzielić na dwa podstawowe typy:

- agresję związaną z emocjami, czyli afektywną;

- agresję niezwiązaną z emocjami, czyli nieafektywną.

Od razu “rozprawmy” się z tą drugą. Agresja łowiecka to jedyny rodzaj agresji, który nie wiąże się z emocjami, a jej celem jest uzyskanie nagrody. Jest to część instynktownych, pierwotnych zachowań łączących się z polowaniem i przeżyciem. Większość opiekunów nigdy się z nią nie zetknie. Każdy inny rodzaj agresji wiąże się z emocjami, jakie przeżywa pies.

Agresywny pies? A może przestraszony i sfrustrowany?

Agresja lękowa u psów jest najczęstszym typem agresji. Może wynikać np. z tego, że pies obawia się człowieka lub innego psa. Agresja może być również konsekwencją narastającej frustracji czy skumulowanego stresu. Zdarza się, że sami nieświadomie przyczyniamy się do jej wystąpienia, np. napinając smycz w sytuacji, gdy pies chce odejść. Blokujemy w ten sposób możliwość zrealizowania jego potrzeby, jaką jest np. uniknięcie zagrożenia. 

Czasem można zetknąć się również z nazwą “agresja smyczowa”. Nie jest ona jednak zbyt trafna, podobnie jak szukanie określenia na każde zachowanie psa. Mój znajomy, który jest behawiorystą i psychologiem, Andrzej Kłosiński, świetnie podsumował ten trend - to nazywanie zamiast wyjaśniania. Jeśli chcemy pomóc naszym podopiecznym, musimy najpierw dowiedzieć się dlaczego pies robi to, co robi mimo, że czasem jest to trudne.

“Nagła agresja u psa” 

Zdanie powyżej znalazło się w cudzysłowie nie bez powodu. Agresja u psów może wydawać nam się “nagła” wtedy, gdy przeoczymy wcześniejsze sygnały wysyłane przez psa. Psy unikają agresji jak tylko mogą. Zanim się na nią zdecydują wysyłają wiele oznak, że sytuacja jest dla nich niekomfortowa. Warto zwracać uwagę na takie sygnały jak:

- wpatrywanie się lub odwracanie głowy - pies może w ten sposób szukać wyjścia z nieprzyjemnej sytuacji;

- drapanie się;

- skakanie (nieraz łączy się z silnym, wręcz “natarczywym” lizaniem albo łapaniem za dłoń lub ubranie);

- przyspieszenie oddechu i sapanie;

- zamrożenie/zamieranie;

- napięte ciało i powolne ruchy.

Agresja bez powodu, ale nie bez przyczyny

Jest pewien problem, który dotyka nawet najbardziej odpowiedzialnych opiekunów: agresja wobec domowników. Czasem może nie mieć ona związku z ich konkretnym działaniem. Jest to tak zwana agresja przemieszczona. Jeśli zwierzak nie ma dostępu do bodźca, który wyprowadził go z równowagi, to może “wyrzucić” swoje emocje na to, co ma “pod pyskiem”, np. na nogę lub rękę opiekuna.

Taka agresja nie pojawia się jednak “ot tak”. Przeważnie wcześniej można zauważyć pierwsze oznaki silnego pobudzenia. Warto więc wiedzieć, jak pomóc swojemu podopiecznemu obniżyć jego emocje, zanim dojdzie do ich “eksplozji”. W ten sposób możemy uniknąć nieprzyjemnej sytuacji. 

Jeśli agresja u psa i jej przyczyny Cię zainteresowały, to zapisz się na mój newsletter poniżej. Wyślę Ci też bezpłatny cykl poradników o tym, na co zwracać uwagę żyjąc z psem. 

Jeżeli uważasz ten artykuł za wartościowy, udostępnij go na Facebooku. Pomóż swoim znajomym zrozumieć, że agresywny pies tak naprawdę potrzebuje zrozumienia i pomocy, a nie karcenia.

A dla dociekliwych polecam Psa Baskervillów, czyli artykuł trójki badaczy z Uniwersytetu Łódzkiego. Opisują oni zachowania agresywne u psów z perspektywy naukowej:

Podoba Ci się wiedza, którą przekazuję?
Czy chciałbyś zgłębić swoją wiedzę na temat psów?
Zapisz się na mój darmowy poradnik.
Podaj swoje imię i adres email poniżej - co czwartek będę wysyłać Ci nową dawkę wiedzy.